17.8 C
Nafpaktos
Wednesday, November 13, 2024
spot_img
spot_img

Γ. Ανδρουλάκης: «Ο φιλελευθερισμός είναι ενιαίος, δεν μπορείς να τον απομονώσεις»

spot_img


Ο Γιάννης Ανδρουλάκης είναι δικηγόρος από τη Θεσσαλονίκη, και ανήκει «σταθερά και αταλάντευτα» όπως υποστηρίζει στον φιλελεύθερο χώρο. Τα τελευταία χρόνια έχει υπηρετήσει μάλιστα τις ιδέες του από επιτελικές θέσεις, καθώς έχει υπάρξει μεταξύ άλλων και γενικός γραμματέας της κεντρικής επιτροπής της Δράσης. Ο ίδιος δηλώνει απόλυτα ευτυχής μιας και είχε την τύχη να συνεργαστεί με ανθρώπους που είχαν εκπληκτική σταθερότητα και συνέπεια στις απόψεις τους, προίκα που τονίζει πως τον ωφέλησε πάρα πολύ. Σήμερα είναι πολιτικά ενεργός ως υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Πριν λίγες ημέρες βρέθηκε στην πόλη της Ναυπάκτου και τον συναντήσαμε, έχοντας μαζί του μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση. Παρών ήταν και ο γνωστός επιχειρηματίας Γιώργος Κοτρώνης, ο οποίος συμπορεύτηκε μαζί του στον πολιτικό φορέα της Δράσης, όντας ο ενδιάμεσος κατ’ ουσίαν στην πόλη σε σειρά συναντήσεων που είχε ο κ. Ανδρουλάκης.  
Κύριε Ανδρουλάκη, ένα πρώτο ερώτημα είναι αναμφίβολα το ποιο είναι το διακύβευμα των ερχόμενων ευρωεκλογών για την Ελλάδα. Ποια η άποψή σας;
Για την Ελλάδα το βασικό διακύβευμα είναι να επιστρέψει στην υπηρεσία της προοπτικής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι για να συμμετάσχει ενεργά και ισότιμα σε αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να προχωρήσει σύντομα στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, ώστε να βρει το βηματισμό της, να συγκλίνει δηλαδή δημοσιονομικά, αλλά και ως προς την οργάνωσή της, φτάνοντας τουλάχιστον στο μέσο όρο της Ευρώπης.
Αυτό όσον αφορά την Ελλάδα. Οι εκλογές σε όλη την Ευρώπη, όμως, γιατί είναι σήμερα σημαντικές;
Η Ευρώπη μάχεται για να επιστρέψει ο σεβασμός στη δημοκρατία, ο σεβασμός σε θεμελιώδη δικαιώματα, κάτι που θα πρέπει να γίνει όμως καθολικά σε όλες τις χώρες. Κι αυτό το αναφέρω διότι έχουμε απειλές οι οποίες κυκλώνουν την Ευρώπη και προέρχονται τόσο από τον ακροδεξιό εθνικισμό, όσο και από τον ριζοσπαστικό λαϊκισμό ενός κομματιού της ευρωπαϊκής αριστεράς. Στην ουσία, δηλαδή, θα πρέπει να υπηρετήσουμε τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η ΕΕ, τα υλικά του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, της ανοχής στη διαφορετική άποψη, το σεβασμό στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τα ανοιχτά σύνορα. Αυτή είναι η Ευρώπη. Το άλλο στο οποίο θα πρέπει να ανταποκριθεί το οικοδόμημά της είναι ο σκληρός ανταγωνισμός στις επενδύσεις στους τομείς των νέων τεχνολογιών και της καινοτομίας. Εκεί που υστερεί σήμερα έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας και που μπορεί προοδευτικά, αν δεν ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες, να δημιουργηθούν πιέσεις στο κοινό νόμισμα με αποτέλεσμα να καταρρεύσει η ένωση.
Η Ευρώπη, όμως, έχει να αντιπαλέψει και έναν φανατισμό που καθημερινά τρέφεται από σειρά ζητημάτων; Μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται και με αυτή την εσωτερική ένταση;
Σε καμία περίπτωση και πρέπει να υπερβεί την μετα-αλήθεια που βιώνει. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να αναθεωρήσει στη βάση ενός νέου σχεδίου, πιο δίκαιου, τη στάση της στο μεταναστευτικό. Εκεί η Ευρώπη έχει αποτύχει. Από το 2015 και μετά έχουμε μία πολύ μεγάλη αστοχία. Εκείνο που πρέπει να κάνει η Ευρώπη είναι να εντείνει τις προσπάθειές της στις εστίες του προβλήματος, στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Εκεί πρέπει να υπάρξουν συγκριμένες πιέσεις για περισσότερη δημοκρατία και διασφάλιση των δικαιωμάτων και ταυτόχρονα να υπάρξει μια λελογισμένη οικονομική ενίσχυση ώστε τα χρήματα που θα διατεθούν να μην πάνε στα χέρια δικτατόρων ή παρανοϊκών ανθρώπων.
Μήπως πληρώνουμε αυτή τη στιγμή τις πολιτικές μας, ως δυτικός κόσμος, απέναντι στις χώρες που έχουν μεγάλα κύματα μεταναστών;
Η Ευρώπη έχει συμπράξει συμμετέχοντας στο ΝΑΤΟ στις αστοχίες που έγιναν και που οδήγησαν στο να δημιουργήσουν μεγαλύτερες αιτίες για τη μετανάστευση αυτών των ανθρώπων. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, πως η μετανάστευση είναι ένα τεράστιο δεδομένο που μας υπερβαίνει και που ιστορικά έχει κινήσει την ιστορία. Δεν θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε φοβικά, αλλά θα πρέπει να ξέρουμε ότι αν θέλουμε να περιορίσουμε το φαινόμενο, ώστε οι άνθρωποι αυτοί να είναι ευτυχισμένοι στις εστίες τους, θα πρέπει να έχουμε ένα άλλο μείγμα πολιτικής.
Με αφορμή την απάντησή σας, ο κόσμος που σήμερα στην Ελλάδα θέλει να λέει ότι φέρει την τεμπέλα του φιλελεύθερου, αντιλαμβάνεται αυτό που στην ουσία λέτε; Προσωπικά δεν τον νομίζω…
Είναι πολύ καλή η ερώτηση γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να σας πω ότι πολλοί άνθρωποι, αυτοπροσδιοριζόμενοι ως φιλελεύθεροι, ταιριάζουν περισσότερο με την ακροδεξιά σκανδιναβικού τύπου, παρά με το γνήσιο φιλελευθερισμό. Εμείς μιλάμε για το φιλελευθερισμό της Ευρώπης, για τη Γαλλική Ρεπούμπλικα, μιλάμε δηλαδή για τον φιλελευθερισμό που προτάσσει τα ζητήματα των πολιτικών ελευθεριών και της δημοκρατίας και ταυτόχρονα δεν υποτιμά το διαφορετικό. Και όλα αυτά φυσικά δεν έρχονται σε αντίθεση με τα ανοιχτά σύνορα. Ο φιλελευθερισμός είναι ενιαίος, δεν μπορείς να τον απομονώσεις και να πεις πως είσαι φιλελεύθερος στην οικονομία, αλλά στα άλλα ζητήματα είσαι συντηρητικός. Τότε δεν είσαι φιλελεύθερος.
Κάτω υπό τη σκέπη της ΝΔ, πόσο αγώνα θεωρείται πως πρέπει να καταβάλει το κόμμα ώστε να φέρει στελέχη της αλλά και το ακροατήριό της κοντά σε αυτή την άποψη;
Ήδη έχει ξεκινήσει αυτή η προσπάθεια από το 2016 και επίσημα από 2017 όταν η ΝΔ πραγματοποίησε ένα συνέδριο θέσεων, όταν μας κάλεσε και μας ενέταξε στο πρόγραμμα των επίσημων ομιλητών, ενώ οι απόψεις μας έτυχαν θετικής αποδοχής. Ζυμώθηκαν και συνεχίζουν ζυμώνονται. Δεν είναι εύκολο εγχείρημα, γνωρίζω ότι θα υπάρχουν αντιστάσεις, διότι η ΝΔ είναι ένα μεγάλο συμπεριληπτικό κόμμα. Αυτό που κάνουμε όμως είναι να δίνουμε καθημερινά τη μάχη μας για να πείσουμε για τις ιδέες μας όσο περισσότερο μπορούμε με τα επιχειρήματά μας.
Έχει την άνεση η ΝΔ , από τη στιγμή που έχει κύριο στόχο τις εθνικές εκλογές, να το κάνει αυτό διακινδυνεύοντας να χάσει ένα δικό της ακροατήριο;
Είναι πολύ σημαντική ερώτηση, όμως θα πρέπει να πούμε στον κόσμο ότι το σχέδιο του Κ. Μητσοτάκη περιλαμβάνει στο διακηρυκτικό του σκέλος  αυτές τις ιδέες. Και είναι σημαντικό αυτές οι ιδέες να προταθούν τώρα στον ελληνικό λαό, από τη μία για να είναι έντιμη η εξήγηση, και από την άλλη για να υλοποιηθούν στη συνέχεια. Νομίζω ότι εύκολα ή δύσκολα, εν τέλει, αυτές θα προταθούν στον κόσμο και στην κρίση του.
Υπάρχει μέσω των ευρωεκλογών μήνυμα και για την κατάσταση της χώρας, αφού δεν φαίνεται να προκύπτουν εθνικές εκλογές νωρίτερα;
Υπάρχει, γιατί οι εκλογές είναι από τη φύση τους ένα πολιτικό γεγονός, μία πολιτική αναμέτρηση. Το διακύβευμα, το ευρωπαϊκό, είναι σε άμεση συνάρτηση με τα διακυβεύματα της ελληνικής εσωτερικής πολιτικής σκηνής, διότι οι αποφάσεις τελούν σε αλληλεπίδραση. Νομίζω ότι δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να πούμε ότι δεν ισχύει αυτό, από τη στιγμή που είμαστε στον πυρήνα της Ένωσης, με το κοινό νόμισμα. Άρα φυσικά και εκπέμπουν και πολιτικό μήνυμα για τη χώρα αυτές οι εκλογές.
Έχοντας και το ιστορικό πλέον της περιόδου του 2015, όπου θα δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός πήγε να κάνει σκληρή διαπραγμάτευση βρίσκοντας όμως «τοίχο», τίθεται το ερώτημα: Μια χώρα όπως η Ελλάδα, είναι σε θέση να επηρεάσει πράγματα που την αφορούν, πολύ περισσότερο πράγματα που αφορούν την Ευρώπη, ή απλώς γίνεται ένας ακόλουθος αποφάσεων που παίρνονται αλλού;
Μπορεί να το κάνει υπό δύο προϋποθέσεις. Να συμπεριφέρεται ως ένα διανοητικά έντιμο έθνος, έχοντας την ίδια γλώσσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό και ταυτόχρονα να είναι σε θέση να κατανοήσει τους κινδύνους, τα πλεονεκτήματα και τις ευκαιρίες. Και να είναι σε θέση, φυσικά, αφού τα κατανοήσει να τα εξηγήσει στους εταίρους μας. Νομίζω, θα πρέπει να σημειώσω όμως, ότι προσκρούουμε και στη μέχρι τώρα υφιστάμενη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία που έχει ευθύνες ακόμα και για την μη ενημέρωση του κόσμου. Η ΝΔ και η χώρα, λοιπόν, οφείλει να μπει στην παραπάνω διαδικασία και θα το κάνει.  
Επειδή και στην Ελλάδα θα πρέπει να κινηθούμε προς την κατεύθυνση των συνεργασιών θεωρείται ότι είναι έτοιμη η ελληνική κοινωνία να πάει προς τα εκεί;
Δεν έχουμε παράδοση κοινοβουλευτικού συναινετισμού και αυτό οφείλεται και στο σύνταγμα. Δεν είναι εύκολο νομίζω, αντιθέτως είναι αρκετά δύσκολο. Έως τώρα ο νομοθέτης το αξίωνε μόνο στην εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Νομίζω όμως ότι σταδιακά και αφού έχουμε την επικαιροποιημένη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, με τη ΝΔ πρωταγωνίστρια, πως μπορούν να διαμορφωθούν οι συνθήκες
Το μήνυμα σας προς τους πολίτες κλείνοντας τη συζήτησή μας, και φυσικά εστιάζοντας στις ευρωεκλογές που θα είστε υποψήφιος;  
Απευθύνω έκκληση να πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές, να μην υποτιμήσουν τη σημασία τους. Να επιλέξουν με βάση την κρίση τους το ποια από τις πολιτικές δυνάμεις μπορεί να δώσει μεγαλύτερη δύναμη στην προσπάθεια που θα κάνει η χώρα να ευθυγραμμιστεί στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, και επίσης να επιλέξουν μεταξύ των άξιων του ψηφοδελτίου τα πρόσωπα εκείνα που έρχονται από την κοινωνία και έχουν ευθύτητα λόγου και επιχειρημάτων.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»

spot_img
Newspaper WordPress Theme
spot_img
Newspaper WordPress Theme
Newspaper WordPress Theme
Newspaper WordPress Theme

Περισσότερα

Newspaper WordPress Theme