Το ζωντανό θέαμα Ασφαλές μέρος
Γράφει ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος
τέως δήμαρχος Αντιρρίου – υπεύθυνος διεθνών σχέσεων ιδρύματος Κακογιάννη
Ο τομέας του θεάματος, που πλήττεται σοβαρά, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον τομέα, από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που προκλήθηκε από την Covid-19, αντιμετωπίζει τώρα μια πολύ δραματική κρίση. Η απειλή να γονατίσει ολόκληρος ο τομέας παραγωγής και διανομής, με βαριές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να διαρκέσουν πολύ πέρα από την υγειονομική κρίση είναι πλέον εμφανής.
Με πάνω από 150 χιλιάδες εργαζόμενους, σήμερα ο κόσμος του πολιτισμού αναζητεί λύσεις που θα απαντούν στην κρίση και θα διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας .
Στην αρχή ο χώρος θεωρήθηκε ‘’αόρατος’’. Στη συνέχεια λόγω άμεσων και βιαστικών κανονισμών , των αδιαφοροποίητων απαγορεύσεων που δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες του χώρου, το διαφορετικό μέγεθος των θεατρικών αιθουσών και τους τρόπους με τους οποίους λειτουργεί το ζωντανό θέαμα, η κατάσταση επιδεινώθηκε.
Τις τελευταίες μέρες είδαμε δημοσιεύματα, πολλές αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα με αποδέκτες τον πρωθυπουργό κο Μητσοτάκη, την υπουργό Πολιτισμού κα Μενδώνη, τον υπουργό Μεταφορών κο Καραμανλή από πολίτες που έκαναν αναφορά στις προσωπικές εμπειρίες τους, ως θεατές και ως χρήστες της δημόσιας συγκοινωνίας της Αθήνας, επισημαίνοντας την αντιφατικότητα των μέτρων.
Κοινή είναι διαπίστωση ότι υπάρχει μια υπερβολική απαγορευτική εμμονή στη θεατρική δραστηριότητα. Από τον δημόσιο διάλογο πρόεκυπτε η ανάγκη για μια ριζική αναθεώρηση των απαγορεύσεων που επιβάλλονται λόγω των μοναδικών ιδιαιτεροτήτων του θεατρικού γεγονότος.
Γιατί το θέατρο είναι διαφορετικό από άλλες δραστηριότητες σε κλειστούς χώρους ;
Ένα από τα κύρια σημεία που πρέπει να αναλυθούν είναι η αξιολόγηση ενός αντικειμενικού δείκτη ‘’κινδύνου’’ του θεατρικού γεγονότος.
Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξαν ειδήσεις για εστίες που ξέσπασαν ξεκινώντας από το θεατρικό κοινό και όπως αναφέρεται, το θέατρο είναι ένα από τα μέρη που περισσότερο προσφέρεται χωρίς άμεσες επαφές των θεατών καθώς η χρήση του επιβάλει παραμονή σε σταθερές θέσεις απολύτως ελεγχόμενες και αριθμημένες.
Η εμπειρία άλλωστε του καλοκαιριού με το πρόγραμμα ‘’Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός’’, που το παρακολούθησαν χιλιάδες πολίτες, στην Ελλαδική Περιφέρεια και στην Αττική, επιβεβαιώνει τα παραπάνω.
Στις θεατρικές παραστάσεις:
– δεν υπάρχουν επαφές με άλλους θεατές.
– η απόλαυση της παράστασης πραγματοποιείται χωρίς μετακινήσεις από το προκαθορισμένο κάθισμα .
– οι θεατές δεν μιλούν και δεν αγγίζει ο ένας τον άλλον.
– υπάρχει συνήθως μόνο ένα συμβάν την ημέρα και αυτό διευκολύνει την απολύμανση της αίθουσας.
Επίσης , στις θεατρικές σάλες παρατηρείται η πιο αυστηρή τήρηση των κανόνων όσον αφορά: μέτρηση θερμοκρασίας, συλλογή ονομάτων, χρήση της μάσκας, απόσταση κατά την είσοδο στο θέατρο.
Οι εργαζόμενοι στο χώρο του θεάτρου , αν και πρόκειται για μια εύθραυστη κατηγορία, έχουν καταβάλει τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια συνεργασίας με τις αρχές, προκειμένου να περιορίσουν την επιδημία.
Οι αυξανόμενες δυσκολίες , λόγω της μοναδικότητας των θεατρικών γεγονότων, αλλά και η σοβαρότητα και η συνεργασία που έχουν δείξει οι άνθρωποι του θεάτρου ως ενεργό και παραγωγικό μέρος του χώρου, αλλά ακόμη και όταν βρίσκονται ως θεατές, ζητούν πάντα να υιοθετηθούν τα επείγοντα μέτρα.
Θέλουν να σώσουν τον θεατρικό χώρο από μια άνευ προηγουμένου κρίση και ζητάνε από την πολιτεία να μην εφαρμόσει αδιαφοροποίητες απαγορεύσεις αλλά να αξιολογήσει συγκεκριμένους κανόνες για συγκεκριμένους τομείς.
Ζητούν να αξιολογηθούν συγκεκριμένοι κανόνες και υποχρεώσεις που δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τη διαχείριση των θεάτρων αλλά και θα διευκολύνουν τον εντοπισμό και τον περιορισμό της επιδημίας.
Με την επιφύλαξη της υποχρέωσης χρήσης μάσκας, ενδεχόμενη μέτρηση της θερμοκρασίας και απολύμανσης των χεριών στην είσοδο, βάζουν στο τραπέζι συζήτησης:
- διακοπή της υπηρεσίας βεστιάριο για αποφυγή συγκεντρώσεων.
- ηλεκτρονικά εισιτήρια και online κρατήσεις για να αποφευχθεί η επαφή με το προσωπικό του θεάτρου (σε μεγάλο βαθμό αυτό συμβαίνει ήδη).
- Παραστάσεις χωρίς διάλειμμα και / ή περιορισμένη διάρκεια διαλλειμάτων χωρίς αποχώρηση του κοινού ·
- Παραστάσεις με ένα ορισμένο όριο διάρκειας.
- Κλιμακωτές είσοδοι που διαφοροποιούνται ανά θύρα εισόδου
- κανονική έξοδος με το προσωπικό που φροντίζει να βγάλει το κοινό με τάξη μία σειρά κάθε φορά.
Πιστεύουμε ότι εάν τηρούνται αυτές οι προφυλάξεις , οι δυνατότητες επαφής είναι περιορισμένες, η απλή εγγύτητα στις σάλες δεν μπορεί από μόνη της να συνιστά δραστηριότητα υψηλού κινδύνου, καθώς ο θεατής είναι σε σταθερή , αριθμημένη θέση , αποστειρωμένη και ανέπαφη.
Υπάρχει ανάγκη στοχευόμενων παρεμβάσεων, αυθεντικών λύσεων. Να καθίσουν τα μέρη σε ένα τραπέζι, να γίνει κατανοητή η ιδιαιτερότητα κάθε δραστηριότητας και να δοθούν συγκεκριμένοι κανόνες που επιτρέπουν την ασφαλή διεξαγωγή της παράστασης , για να περιοριστούν οι βλάβες και στην υγεία και στην οικονομία των θεάτρων και των εργαζομένων σε αυτά.
Οι άνθρωποι του θεάτρου γνωρίζουν την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλουν οι αρχές για την αντιμετώπιση αυτής της έκτακτης κρίσης, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζουν και το έργο τους. Ζητούν από τον πολιτικό κόσμο θάρρος και όχι μονομερείς επιλογές.
Πρέπει να συμφωνηθεί ένα ποσοστό επιχορήγησης το οποίο θα καλύπτει τις κενές θέσεις που επιβάλλονται με βάση τα επίπεδα προληπτικών μέτρων covid 19 που ορίζονται για την περιοχή από την Πολιτική προστασία. Το ανάλογο ποσό της επιχορήγησης θα είναι άμεσα καταβλητέο.
Από το θεατρόφιλο κοινό ζητούν την έγκαιρη αγορά του εισιτηρίου τους on line για τη στήριξη του θεάτρου που τόσο αγάπησαν στο παρελθόν.